با اینکه امروزه قرارداد راهگزینی رایجترین قرارداد و قرارداد رایجترین قرارداد است، در گذشته گزینههای بسیار دیگری مورد استفاده بودند و بعضی از آنها هنوز در بعضی نواحی کوچک مشهور ماندهاند.
شبکههای محلی کوچکتر عموماً از یک یا چند (در پارسی بیشتر رایج است که به آن میگویند) تشکیل شدهاند که به یکدیگر متصل شدهاند. جهت دسترسی به این که غالباً یکی از این راهگزینها به متصل میشود.
شبکههای محلی بزرگتر به واسطه این ویژگیها شناخته میشوند: استفاده از اتصالات اضافی (بیش از یکی جهت پشتیبان) بین راهگزینها، استفاده از جهت جلوگیری از ایجاد ، توانایی راهگزینها جهت مدیریت انواع مختلف ترافیک با استفاده از استاندارد و همچنین استفاده از این جهت جداسازی ترافیکها از یکدیگر هستند.
شبکههای محلی ممکن است یا بر روی اینترنت با بهرهجویی از فناوری اتصالاتی به دیگر شبکههای محلی داشته باشند.